συναφραίνω

Α

γίνομαι ανόητος ταυτόχρονα με κάποιον άλλο.

[ΕΤΥΜΟΛ. < συν-* + ἀφραίνω «είμαι ανόητος, ενεργώ απερίσκεπτα» (< ἄφρων)].